Het was een prachtige dag, en ook mooi weer. Na twee jaar achter elkaar de fietsbridgedrive met de auto te moeten doen, vanwege heel veel regen en wind, konden we deze keer wèl op de pedalen. Er werden handschoenen gedragen hier en daar, omdat de vroege ochtend toch wel fris was.

Er waren dit jaar slechts vier locaties doordat één locatie op het laatst had afgezegd. Die locaties waren; ‘Brasserie Aqua’ in Oostvoorne, bij de jachthaven. ‘De Kogeloven’ bij Het Stenen Baak in Oostvoorne, ‘De Stormvogel’ in Oostvoorne en pannenkoekhuis ‘Het Klokshuys’ bij de gelijknamige landwinkel in Brielle.
Iedereen kreeg op de eerste locatie waar ze moesten bridgen ‘koffie met iets lekkers’. Dat lekkers varieerde van een smaakvolle plak cake tot een flinke punt appeltaart met slagroom. Mmmm…

Zelf heb ik hier en daar wat gesmokkeld met het fietsen aangezien ik niet een enorme fietser ben, maar wel graag meedeed op de fiets. Daarom fietste ik niet eerst naar De Kogeloven maar direct naar Aqua, dat scheelde meteen wat kilometers. En daar kon ik mooi de tafels voorbereiden zodat alles klaarstond voor de eerste ronde.
De ‘app’ die we ook nu weer mochten gebruiken van bridgeclub ‘Brogilo’ om de uitslagen in te voeren, stond bij de meesten al op het startscherm van hun telefoon.
Helaas was er een klein probleem, we hadden op iedere locatie een leentafel. Alleen konden we het spelnummer niet aanpassen in de ‘app’. Dan maar even op een papiertje schrijven en invoeren nadat je de spellen op volgorde had gespeeld. Ook weer opgelost.

 

Voordat we de derde ronde gingen spelen kregen we de lunch. Voor onze groep was dat bij De Kogeloven. Het was prima verzorgd. Het drankje erbij moesten we zelf betalen want ja, de één wil een glaasje melk en de ander luncht met een wijntje… ik bedoel maar..

Onze volgende locatie was Het Klokshuys en dan meteen weer terug naar De Kogeloven voor de uitslag. Dat vond ik wel wat pittig qua afstand zo’n 13 km, ja ik snap dat de ‘kilometervreters’ mij uitlachen, maar ik koos er toch liever voor om dat stukje heen en weer met een van de deelnemers per auto mee te rijden. Dat waren Wil Ooms en Annie van der Mee , die later werden uitgeroepen tot winnaars.
Die dachten: dat is handig want Wilma weet hier vast uitstekend de weg. Nou niet dus, maar ik had het al gezegd hè, ik ben niet zo’n fietser.. Ik leidde Wil helaas op het ‘verkeerde pad’, het kwam weliswaar uit bij de Kogeloven maar het was natuurlijk niet de bedoeling dat we met de áúto over het fietspad reden. Ik heb me in een hoekje zitten schamen.

Toen iedereen zich na de laatste ronde bridgen bij De Kogeloven verzamelde, scheen de zon dat het een lieve lust was. We hadden een muntje gekregen voor een drankje naar keuze en zo zaten we heerlijk buiten met een glaasje wijn, bier of waar we dan ook maar blij van werden. En er kwam ook nog een lekkere bitterbal voorbij.

 

Helaas bleek later dat de ‘app’ toch niet geheel nauwkeurig was geweest en Wim deelde per mail mee dat hij werkelijk geen idee had hoe dat heeft kunnen gebeuren, maar dat er twee nieuwe winnende paren waren. De bijbehorende prijzen krijgen zij later op de vereniging. En uiteraard hoeven de eerdere winnaars hun prijs niet in te leveren.